De bananenclub

De eerste week in Zweden zit er op. Het was een spannende, drukke, en emotionele week met veel nieuwe indrukken. Al schrijvende merkte ik dan ook dat het nogal een lang verhaal is, hopelijk verveelt het jullie niet!

Het begon natuurlijk op het station in Amersfoort. Zoals gezegd bracht Wouter me naar het station. Eenmaal op het perron zochten we uit waar de 1e klas wagon was en liepen wij helemaal naar het einde van het perron zodat ik gemakkelijk in kon stappen. Uiteraard liep het hier al anders dan verwacht. De trein kwam in verkeerde volgorde het station binnengereden, waarop Wouter en ik al snikkend naar de andere kant van het perron moesten sprinten. Daar laadden we snel mijn koffers in en na een laatste knuffel gingen de deuren al dicht. Het leek een ware Hollywood scene waar ik met mijn neus tegen het raam gedrukt de laatste glimp van Wouter op probeerde te vangen die met de trein mee rende om me uit te zwaaien.

Gelukkig was daar een aardige conducteur die mij hielp met mijn spullen en me een waardebon voor een kop koffie gaf, zodat ik wat rustiger kon worden. Verder verliep de reis naar Hannover dan ook heel voorspoedig en Nathalie stond daar al op me te wachten. We reden naar haar ouderlijk huis, waar haar moeder ons nog een heerlijke warme lunch voorschotelde. Vanuit daar vervolgden we onze reis naar Kiel. Uiteindelijk waren we ruim op tijd bij de ferry, en nadat we geboard waren en onze spullen in onze degelijke hut hadden gezet gingen we de boot verkennen.

De boot was groot! Nadat we waren weggevaren gingen we naar dek 7 om te eten. Hierna liepen we nog een rondje door de shop, waar we ons verbaasden over de Zweden die karren vol met alcohol laadden (waarom niet gewoon in Duitsland kopen, waar het nóg veel goedkoper is?). Wij kochten enkel een leuke sleutelhanger en gingen over op een kop koffie, waarbij onszelf aanleerden tot tien te tellen in het Zweeds. Na een goede nacht aan boord gaven we ons dinsdagochtend over aan het heerlijke ontbijtbuffet aan boord (inclusief heel veel vers fruit en pannenkoeken). Vervolgens gingen we naar het buitendek om onze aankomst in Göteborg niet te missen. Dat was erg mooi. De stad lag er prachtig bij in de ochtendzon!

Eenmaal aangekomen stond Linda (een collega) ons al op te wachten om ons naar ons appartement te navigeren. We hebben een prachtig appartement, geheel nieuwbouw, waarbij we ook nog de eerste gebruikers zijn. Dus alles is gloednieuw. Toch wilden we het wel gezellig maken, dus na wat uitpakken zijn we eerst maar eens naar de Ikea gereden voor inkopen. Met de nodige planten, kaarsen, maar ook praktische spullen als een wasmand, zijn we teruggereden. Met tussenstop bij de Lidl voor de eerste grote inkopen. Het is heerlijk om de Lidl op de hoek van de straat te hebben, want hier zijn de prijzen vergelijkbaar met Nederland.

Woensdag volgde onze eerste werkdag. Met de tram kunnen we in 20 minuten rechtstreeks naar het departement. Ook hier werden we heel warm ontvangen door onze collega’s. Na de traditionele Fika (koffie) waren het vooral praktische zaken waarmee we aan de slag konden, zoals pasjes, sleutels, e-mail accounts, en printers. Tussendoor hadden we een lekkere welkomslunch met collega’s in een restaurantje dicht bij het departement.

’s Avonds zijn we meteen naar de Nordic Welness vestiging 50 meter bij ons vandaan gegaan. Hier willen we graag een fitness abonnement afsluiten. We kregen een proefkaartje voor een week en hebben dan ook meteen woensdagavond een groepsles bodypump gevolgd. De sportschool is erg mooi en niet zo heel erg duur. Dat wil zeggen, als je een Zweedse bankrekening hebt. Zonder een Zweedse rekening betaal je 20 euro per maand extra! Gelukkig hebben wij een hele lieve collega die al aangeboden heeft hiermee te helpen.

Donderdag volgde nog een dag op het departement met ook een eerste afspraak met onze begeleiders. Na een prima dag hadden we wel weer zin om lekker te sporten. Dus stonden we om 17.30 uur weer in de sportschool voor een lesje body balance. Hierna voelde onze spieren behoorlijk verzuurd, maar we zullen zeker afgetraind terugkomen!

Vrijdag was ook weer een bijzondere dag. De hele dag stond in het teken van de CLIP kick-off meeting. Clip is de onderzoeksgroep waarin wij werken, en we gingen dus met de hele groep naar de hei om het komend jaar te bespreken. Hei is in dit geval overigens een metafoor voor een landhuis aan een prachtig meer. Met heerlijk weer en heerlijk eten vertoefden we de hele dag in een prachtige omgeving. Voor mij een beetje een vreemde dag omdat het Wouter’s verjaardag was, dus ik miste thuis toch ook wel veel. Gelukkig hebben we tussendoor nog kunnen skypen!

De discussies waren soms een beetje saai voor ons en soms ook opmerkelijk. Het viel ons vooral op dat Zweden blijkbaar grote angst hebben voor hiërarchie. CLIP bestaat uit ruim 20 man, niet meer dan logisch dus dat een aantal van de meer ervaren collega’s ook enkele organisatorische taken op zich neemt. Echter toen deze groep zichzelf voorzichtig presenteerde als zijnde de stuurgroep, schoot dit bij één collega toch wel erg in het verkeerde keelgat. Er volgde een discussie over inclusie, exclusie en hiërarchie, waarbij wij toch vooral dachten dat het fijn is dat enkele post-docs en de professor de organisatie op zich nemen en wij PhD’s vooral op ons onderzoek kunnen richten. De meeste andere PhD's waren het hier overigens helemaal mee eens hoor. Uiteindelijk werd er gelukkig een oplossing gevonden. De naam stuurgroep werd veranderd naar de bananenclub, zodat duidelijk werd dat iedereen gelijkwaardig is.

Na een dag van vergaderen reden wij samen met twee collega’s Emma en Angelica terug naar ons appartement. Zij wonen ook in Hisingen. Hisingen is de wijk waar in Johan Falk alle slechte dingen gebeuren en die onder een groot aantal Göteborgers wordt gevreesd. Wij wonen natuurlijk in het goede deel van Hisingen en vinden het uiteraard een prachtige wijk (cognitieve dissonantie reductie). Samen met Emma en Angelica hebben we dus wat gedronken in ons appartement. Tijdens het drankje hebben we besloten een Hisingen club op te richten, voor alleen leuke mensen, namelijk de frambozenclub. Om maar een beetje in de sfeer van die dag te blijven. ’s Avonds hebben we nog met de hele CLIP groep in de stad gegeten. Daarna konden Wouter en ik toch ook nog even lekker skypen om zijn verjaardag een beetje te vieren.

Zaterdag zijn we lekker rustig opgestaan, hebben we het huis schoongemaakt en zijn we weer lekker gaan sporten. Dit keer wilden we een les cardiowalking uitproberen. We verwachtten een suffe instructrice die stappen op muziek zou voordoen (zie: https://www.youtube.com/watch?v=zGsd1EKdl38 ), maar belandden in een soort spinning les maar dan op crosstrainers! Het was erg leuk en we waren behoorlijk kapot na afloop. ’s Middags zijn we lekker de stad in gegaan naar Nordstan, het grote winkelcentrum. We hebben lekker geshopt, en een beetje in de zon lopen. ’s Avonds hebben we overigens heerlijke pompoensoep gegeten en lekker een film gekeken.

Omdat het zondag nog steeds heerlijk weer was wilden we iets buiten doen. Dus reden we na het ontbijt naar Vättlefjäll, een prachtig natuurgebied ten Noord-Oosten van Gothenburg. Hier hebben we een kano gehuurd en zijn we over de meren gaan peddelen. Grappig was dat je soms de kano uit het water moest halen en op wieltjes naar het volgende meer moest brengen, of door hele smalle kanaaltjes moest varen. We hebben ontzettend genoten van het weer, de prachtige omgeving, en de natuur. Na 4 uur kanoën waren we wel behoorlijk moe, het was een hele work-out.

Nu zitten we dus een beetje uit te puffen, van vandaag en van de hele week. De aankomende week zal weer heel veel nieuws brengen, met de eerste Zweedse taalles en ons eerste bezoek. Ook willen we lekker veel blijven sporten. En oja, we moeten ook heel hard aan het werk!

Tot volgende week, vi ses!


Foto’s bij dit verslag vind je op:

https://plus.google.com/photos/110093351162799291566/albums/6058984743185734609?authkey=CJa31eys1_unaQ