England, my darling.

Ok, ok, ok, later dan gepland en veel later dan beloofd hier dan toch het verslag van de afgelopen anderhalve week. Maar het was ook zo’n drukke week dat ik wel een lang weekend nodig had om er van bij te komen. Veel gebeurd, veel te vertellen dus.

Vrijdagavond 28 November vlogen we van Gothenburg naar London, om daar eerst een weekendje te ontspannen en dan door te gaan naar Portsmouth voor de winterbijeenkomst van The House of Legal Psychology. Vrijdags werkten we lekker thuis, zodat we zonder stress en lekker op tijd naar het vliegveld konden. Dat lukte, ruim op tijd kwamen we aan op Landvetter airport. Even onze boardingpass printen en dan door de douane. Althans..... bij het zoeken naar zo’n machine waar je je boardinpass kunt printen schoot de stress erin. Nergens te vinden voor British Airways. Vliegt BA dan wel vanaf Landvetter? We hadden toch wel echt van Landvetter geboekt en niet van City Airport. Ja toch? Op ons ticket bleek alleen het te staan dat we vanaf Gothenburg vlogen, maar het woord Landvetter of City Airport ontbrak. Gelukkig bleek na inspectie onze vlucht toch gewoon daar te vertrekken en had British Airways wel incheckbalies maar geen hypermoderne machines. Alles op z’n Brits: traditionele persoonlijke service met een smile.

Onze vlucht vertrok zelfs iets te vroeg, dus kwamen we mooi volgens planning op Heathrow aan. Hier poseerde ik nog met een bord over asiel. Waar ik dacht dat het vriendelijk was om meteen duidelijk te maken waar mensen terecht kunnen voor asiel, bleek het bord toen ik het teruglas op de foto toch iets meer gericht zijn op de waarschuwingen en verboden die te maken hebben met asiel. Anyway, na een lange reis met de metro kwamen we om 11 uur aan bij Julia, een Duits-Canadese collega van ons die we kennen van congressen. Zij woont in London en we mochten dit weekend bij haar bivakkeren. Na even gezellig te hebben gekletst zijn we ons bedje ingedoken.

Zaterdag wilden we lekker de stad in gaan zonder de verplichting om van alles te zien. Dus lekker op ons gemakje. Dat begon met een heerlijk ontbijtje bij een coffeeshop voor we in de metro stapten, en vervolgens met een wandelingetje in het Westminster district. Wat ons opviel? WAUW wat is London goedkoop. Voor een kop cappuccino betaal je maar GBP 2.50! En.... Wat een drukte, wat een geluid, wat een decibellen! Mensen die praten, lachen, en schreeuwen op straat, we zijn het bijna niet meer gewend. Waarschijnlijk toch andere observaties dan wanneer we uit Nederland zouden komen, want in het algemeen is London natuurlijk duur en staan Nederlanders bekend om hun luidruchtigheid. Deze dag genoten we er echter even van. Het was bovendien heerlijk weer, dus liep ik zonder jas lekker in het zonnetje.

Op zoek naar Harrods verdwaalden we een beetje zonder kaart en kwamen we plotsklaps op Oxford street terecht. Tsja, dan maar shoppen. Heerlijk bij de GAP met Black Friday kortingen. Ik kocht een sinterklaascadeau voor Nathalie, en zij één voor mij. Uiteindelijk was het al best laat toen we de metro richting Harrods namen. Dus gingen we eerst nog even bij de Starbucks koffie drinken en semi-lunchen. Daar kochten we allebei een mooie grote mok met afbeeldingen van London erop. Niet alleen om een souvenir te hebben maar vooral ook omdat ik graag nog een grote theemok wilde en tot nu toe in Zweden geen mooie betaalbare had kunnen vinden.

Harrods was zo extreem druk dat het bijna benauwend was. Het was blijkbaar ook het drukste weekend voor kerstinkopen. Dus beperkten we ons tot de afdeling met koffie, thee, en chocolade, voordat we de metro terug naar West-Hempstead namen. We besloten booschappen te doen en te koken, in plaats van in de stad te eten en bereidden een lekker maaltje van gnocchi, rucola, rode ui, en geitenkaas. Na het eten nam Julia ons mee naar Soho om het uitgaansleven van London een beetje te zien. We hebben een geweldige avond gehad. Eerst in een homobar en daarna in een hippe cocktail bar.

Zondag gebruikten we dan ook om lekker uit te slapen, te ontbijten en nog even naar het Freud museum te gaan, wat in de buurt is van Julia’s huis. Het museum is in het huis waar Sigmund Freud naar gevlucht is voor de Nazi’s vanuit Wenen, en waar Anna Freud (zijn dochter) tot haar dood in de jaren 80 gewoond heeft en haar leven aan de psychoanalyse geweid heeft. Als gevolg daarvan is er eigenlijk één boodschap in het museum: “ Jeej! Psychoanalyse!”, zonder enige ruimte voor een kritische noot. Wij vonden het wel vermakelijk, en werden er juist nog kritischer door. Hoogtepunt voor mij was om de liefdesbrieven tussen Sigmund en zijn vrouw te lezen toen zij verloofd waren. Hij als ijdele man met narcistische trekjes, zij als sterke vrouw die hem vaak op zijn plek zet. Verder kreeg ik het donkerbruine vermoeden dat Sigmund niet alleen een relatie had met zijn vrouw, maar ook een relatie (wellicht platonisch) met de zus van zijn vrouw. Wie hier meer over weet, let me know!

Om 15.30 uur namen we de bus vanaf Victoria Coach naar Portsmouth. Helaas kwam ik erachter dat ik met mijn blonde hoofd mijn oplader en verloopstekker bij Julia was vergeten, maar verder verliep die reis eigenlijk heel goed. Rond 18.00 uur kwamen we aan bij het nieuwe huisje van Myrte en Jan, ons logeeradresje voor de rest van de week! Behalve dat het heel leuk en gezellig was om Myrte en Jan en hun nieuwe huisje te zien, was het ook heel fijn dat we hier konden slapen. Op die manier sparen we geld uit op ons budget, dat we vervolgens bijvoorbeeld aan een congresbezoek kunnen besteden. Myrte bakte een hele lekkere wraptaart, waarna we tijdig ons bed op zochten.

Maandag begon onze Winter School. Wel pas ’s middags, dus ’s morgens konden we nog even aan het werk. Om 13.00 uur spraken we af met Robert om te lunchen en bij te kletsen en ook Serra sloot snel aan. Het was echt leuk om hen (en later ook de anderen) weer te zien! Het programma van die dag was verder rustig, met als afsluiting een heerlijk etentje in een Turks restaurant waar ook Claire een andere PhD van Peter bij was. Dinsdag daarentegen was een helse dag. We begonnen met de afsluiting van het vak over leugendetectie, met 8 presentaties. Ik had de eer het spits af te bijten. Vervolgens hadden we een rechtbanksessie waarin de tweedejaars PhD’s door Peter (aanklager) en Robert (advocaat van de verdediging) gegrild werden als expert getuige in een zaak waarover wij een rapport hadden moeten schrijven. Het was een bizarre, heftige, maar ook leuke ervaring. Na een pauze was het vervolgens tijd om de cursus over ooggetuigen verklaringen en identificaties af te sluiten. Hier had ik de eer als laatste van acht te mogen presenteren. Al met al was het dus een hele lange dag! Na deze lange dag was er natuurlijk wel tijd voor een lekker etentje bij een Italiaan in Ghunwarf.

Woensdag was meer praktisch ingericht, met eerst nog wat rechtbanksessies en daarna een cursus over presenteren en je onderzoek uitdragen in de media. We moesten een persbericht schrijven en werden hier vervolgens over geinterviewd door Peter in zijn eigen talkshow. Dit was leuk, leerzaam en vooral anders dan anders. Na afloop namen we weer afscheid van iedereen en gingen Nathalie en ik boodschappen te doen om lekker zelf te kunnen koken een avondje voor onszelf en voor Jan en Myrte. Dus maakten we op verzoek een groentenrisotto met gevulde kip-bacon pakketjes.

Donderdag konden we een beetje uitslapen en werden we samen met Renate om 12.00 uur met de taxi naar London Heathrow gebracht waar we nog lunchten en op het vliegveld terug stapten naar Gothenburg. Al met al was het een geslaagde week, en hebben we genoten van London, maar we waren ook wel weer blij om naar Zweden te gaan. Want behalve dat de extra decibellen en goedkope cappuccino’s ons wel aanstonden, merkten we ook dat in Zweden de steden wel heel schoon zijn, de kerstversiering een stuk minder kitscherig, en de mensen heel beschaafd ;-). Al zullen Britten natuurlijk zeggen dat zij de beschaving uit hebben gevonden, ze zeggen immers na elke zin “My dear” of “Darling”.

Vrijdag was voor mij wel een spannende dag omdat ik een skype afspraak had met een afvaardiging van het INDIAC, het onderzoekscentrum van de IND. Het was een goed gesprek (denk ik) en daarna kon ik me gaan voorbereiden op sinterklaas. Want naast dat wij twee weken lang onze schoen regelmatig hadden mogen zetten, was er ook een groot pakket voor pakjesavond afgeleverd! Ik maakte een lekkere pan kippensoep, en toen Nathalie thuiskwam bakten we samen verse gevulde speculaas (yum!) met de ingrediënten die we daarvoor in onze schoen hadden gekregen. Daarna belde ik in met Nederland om de fantastische surprise te kunnen zien die Wouter en ik gekregen hadden: Super WoW!Ter the Movie 2 (terug te vinden bij de foto’s bij dit verslag, op facebook of YouTube). Echt onwijs gaaf en leuk en toen voelde ik me al verwend! Daarna konden Nathalie en ik ook nog met onze eigen pakjesavond (haar eerste in haar leven) beginnen. We besloten elke keer een spelletje te spelen, en degene die won mocht als eerste een pakje kiezen. Zo pakten we in meerdere rondes elke keer ieder 2 pakjes uit en speelden we Ligretto en Triominos. We zijn echt enorm verwend!! En bij dezen heel veel dank aan iedereen die dit mogelijk gemaakt heeft!

Aangezien sinterklaas voorbij was, wilden we daarom zaterdag een kerstboom gaan kopen, zodat ik er ook nog van kon genieten voordat ik op wintersport ging. Helaas... kerstbomen (in Engeland in overvloed gezien) waren nog niet te koop. Dus gingen we met lege handen weer naar huis. Zondag zijn we nog even de stad in geweest en hebben we ’s avonds mijn sinterklaascadeau van Nathalie geprobeerd: een vleesthermometer. Ondanks dat ik mijn vingers brandde door een blonde actie lukte de varkenshaas heel erg goed en konden we hem met een rode wijnsaus, broccoli, en aardappel-pastinaak-wortel puree heerlijk oppeuzelen. Goede voeding om ons helemaal klaar te stomen voor de laatste twee weken voor kerst waarin nog héél veel moet gebeuren voor het onderzoek!

Write to you later, my dears!

Foto’s bij dit verslag: https://plus.google.com/photos/110093351162799291566/albums/6090916325504543777?authkey=CP_Z3NuNj9nmDQ