Sinterklaas, wie kent hem niet?
Door: Tanja
Blijf op de hoogte en volg Tanja
06 December 2010 | Verenigde Staten, Berkeley
Amerikanen dus, en met hen het grootste gedeelte van de wereldbevolking, wat een gemis! De afgelopen week stond voor mij in het teken van heel hard studeren en dan vooral papers schrijven, maar ook in het teken van, jawel, Sinterklaas. Maar uitleggen wat sinterklaas precies inhoudt is niet altijd gemakkelijk. Ik heb geprobeerd het uit te leggen aan Amerikanen en Italianen. Om nu te beweren dat ze het helemaal begrijpen, dat durf ik niet aan. Wel begrijpen ze inmiddels dat het voor mij belangrijker is dan kerst, dat de snoepjes die met het feest gepaard gaan (lees: pepernoten) echt fantastisch zijn, dat sinterklaas eigenlijk helemaal niet bestaat en dat het een ontzettend racistisch feest is met “Black Peets” als “employees” van Sinterklaas.
De stap naar slavernij is snel gezet en daar zit je dan, als rasechte Nederlander, die al zo lang zij zich kan herinneren zwarte pieten de meest geweldige wezens op aarde vindt, uit te leggen dat het totaal geen politieke of sociale lading heeft dat zwarte pieten zwart zijn. Maar die discussie voeren is een stuk lastiger dan het misschien lijkt. Ik beëindigde hem maar door te opperen dat de Kerstman toch ook rendieren als werknemers heeft, maar dat ik Greenpeace of de partij voor de dieren daar nog steeds niet over gehoord heb.
Ben je eenmaal over dat punt heen, dan moet je mensen nog uitleggen dat je met sinterklaas surprises moet maken met een gedicht en alles erop en eraan. Dacht ik dat Benny het eindelijk doorhad, roept ze bij het voorlezen van één van mijn gedichten uit: Wauw dat rijmt! Weer een illusie de grond in geboord. Maar het meest verwarrende vinden ze hier misschien nog wel de intocht van sinterklaas. Maar komt hij dan echt met een boot aan? Ja. Maar waar komt hij dan vandaan? Het voelt toch een beetje alsof je een klein kind vertelt dat Sinterklaas niet bestaat, behalve dan dat deze mensen dat stukje juist begrijpen en het hele toneelspel eromheen niet.
Maargoed, de afgelopen week had ik van veel vakken mijn laatste colleges. Die werden dus braaf gevolgd (op één na) en papers werden geschreven. Daarbij bezocht ik vele cafés, waaronder het FSM café en Peets, maar ook Sacks, Elmwood café en café Strada. Allemaal hebben ze hun eigen voor- en nadelen, maar deze week leek het wel alsof het internet het nergens deed! Daarom blijven FSM en Peets mijn favoriet. Donderdag kreeg ik nog een sociologiepaper terug, 95% score = wederom een A, dat is natuurlijk superfijn, maar legt de lat ook hoog voor de finals, die er de komende twee weken aankomen.
Tussen al dat studeren door ging ik donderdagmiddag/avond met Benedetta pepernoten bakken. Onder het genot van sinterklaasliedjes maakten we prachtige pepernoten die haar huisgenoten ook konden waarderen. Hierbij nogmaals dank voor de speculaaskruiden die met Wouter mee uit Nederland overkwamen. Daarna heb ik Pilav aan Benny geïntroduceerd, ook dat viel in de smaak en hebben we nog wat Grey’s anatomy gekeken (waar ik inmiddels zwaar verslaafd aan ben) voordat we lekker ons bed in kropen: want we hadden er een sleepover van gemaakt! Reden: we moesten allebei vrijdag keihard aan de slag en we hebben beiden nog wel eens de neiging om ’s morgens te SOGGEN (zo ook nu ik dit reisverslag schrijf). Dus vrijdagochtend na een ontbijtje lekker aan de slag gegaan..
Zaterdag en zondag waren voor mij dan rustiger en zondag heb ik zowaar sinterklaas gevierd! Hoe dan? Gewoon, via de webcam! Dit jaar hadden we met de familie lootjes in duo’s getrokken, dus samen met Wouter had ik een surprise verzorgd. Dit resulteerde in een 6-uur-durende Skype sessie waarbij ik het mooiste feest van het jaar toch nog mee kon maken. Eerst natuurlijk surprises, dan lekker eten (in ieder geval de mensen in Nederland) en dan nog een dobbelspel waarbij ik tijdbewaarder was en Wouter voor mij hele fijne thermosokken en skisokken gescoord heeft! Het was heel fijn om er zo bij te zijn, maar ook wel confronterend. Op sommige momenten voel je toch wel dat jij hier alleen zit en zij daar aan de andere kant van de oceaan, maar over 13 daagjes ben ik weer in het kikkerlandje en kan ik daar weer volop van genieten.
Gisteravond stond er nog iets leuks op het programma: pizza bakken met Paola en Benny! Maar het leukste detail moet nog komen: zij, de ITALIANEN, hadden nog nooit zelf pizza gebakken. Aangezien ik dat al vaker gedaan heb, en natuurlijk een echte pro ben :P, merkte je dus ook dat ze elke keer aan mij vroegen of het goed was, geweldig! De pizza was heerlijk, bovendien was er een Harry Potter marathon op tv, dus ik heb me zeker prima vermaakt.
Een, voor mijn begrippen, kort verslag deze week, en aangezien de aankomende week weer in het teken van studeren staat, zou het me niet verbazen als het dan weer kort is. Maar, ik blijf jullie trouw en ook volgende week kunnen jullie weer een verslag verwachten!
Liefs, Tanja.
De stap naar slavernij is snel gezet en daar zit je dan, als rasechte Nederlander, die al zo lang zij zich kan herinneren zwarte pieten de meest geweldige wezens op aarde vindt, uit te leggen dat het totaal geen politieke of sociale lading heeft dat zwarte pieten zwart zijn. Maar die discussie voeren is een stuk lastiger dan het misschien lijkt. Ik beëindigde hem maar door te opperen dat de Kerstman toch ook rendieren als werknemers heeft, maar dat ik Greenpeace of de partij voor de dieren daar nog steeds niet over gehoord heb.
Ben je eenmaal over dat punt heen, dan moet je mensen nog uitleggen dat je met sinterklaas surprises moet maken met een gedicht en alles erop en eraan. Dacht ik dat Benny het eindelijk doorhad, roept ze bij het voorlezen van één van mijn gedichten uit: Wauw dat rijmt! Weer een illusie de grond in geboord. Maar het meest verwarrende vinden ze hier misschien nog wel de intocht van sinterklaas. Maar komt hij dan echt met een boot aan? Ja. Maar waar komt hij dan vandaan? Het voelt toch een beetje alsof je een klein kind vertelt dat Sinterklaas niet bestaat, behalve dan dat deze mensen dat stukje juist begrijpen en het hele toneelspel eromheen niet.
Maargoed, de afgelopen week had ik van veel vakken mijn laatste colleges. Die werden dus braaf gevolgd (op één na) en papers werden geschreven. Daarbij bezocht ik vele cafés, waaronder het FSM café en Peets, maar ook Sacks, Elmwood café en café Strada. Allemaal hebben ze hun eigen voor- en nadelen, maar deze week leek het wel alsof het internet het nergens deed! Daarom blijven FSM en Peets mijn favoriet. Donderdag kreeg ik nog een sociologiepaper terug, 95% score = wederom een A, dat is natuurlijk superfijn, maar legt de lat ook hoog voor de finals, die er de komende twee weken aankomen.
Tussen al dat studeren door ging ik donderdagmiddag/avond met Benedetta pepernoten bakken. Onder het genot van sinterklaasliedjes maakten we prachtige pepernoten die haar huisgenoten ook konden waarderen. Hierbij nogmaals dank voor de speculaaskruiden die met Wouter mee uit Nederland overkwamen. Daarna heb ik Pilav aan Benny geïntroduceerd, ook dat viel in de smaak en hebben we nog wat Grey’s anatomy gekeken (waar ik inmiddels zwaar verslaafd aan ben) voordat we lekker ons bed in kropen: want we hadden er een sleepover van gemaakt! Reden: we moesten allebei vrijdag keihard aan de slag en we hebben beiden nog wel eens de neiging om ’s morgens te SOGGEN (zo ook nu ik dit reisverslag schrijf). Dus vrijdagochtend na een ontbijtje lekker aan de slag gegaan..
Zaterdag en zondag waren voor mij dan rustiger en zondag heb ik zowaar sinterklaas gevierd! Hoe dan? Gewoon, via de webcam! Dit jaar hadden we met de familie lootjes in duo’s getrokken, dus samen met Wouter had ik een surprise verzorgd. Dit resulteerde in een 6-uur-durende Skype sessie waarbij ik het mooiste feest van het jaar toch nog mee kon maken. Eerst natuurlijk surprises, dan lekker eten (in ieder geval de mensen in Nederland) en dan nog een dobbelspel waarbij ik tijdbewaarder was en Wouter voor mij hele fijne thermosokken en skisokken gescoord heeft! Het was heel fijn om er zo bij te zijn, maar ook wel confronterend. Op sommige momenten voel je toch wel dat jij hier alleen zit en zij daar aan de andere kant van de oceaan, maar over 13 daagjes ben ik weer in het kikkerlandje en kan ik daar weer volop van genieten.
Gisteravond stond er nog iets leuks op het programma: pizza bakken met Paola en Benny! Maar het leukste detail moet nog komen: zij, de ITALIANEN, hadden nog nooit zelf pizza gebakken. Aangezien ik dat al vaker gedaan heb, en natuurlijk een echte pro ben :P, merkte je dus ook dat ze elke keer aan mij vroegen of het goed was, geweldig! De pizza was heerlijk, bovendien was er een Harry Potter marathon op tv, dus ik heb me zeker prima vermaakt.
Een, voor mijn begrippen, kort verslag deze week, en aangezien de aankomende week weer in het teken van studeren staat, zou het me niet verbazen als het dan weer kort is. Maar, ik blijf jullie trouw en ook volgende week kunnen jullie weer een verslag verwachten!
Liefs, Tanja.
-
06 December 2010 - 23:12
Lieke:
Je moet uitleggen dat zwarte pieten zwart zijn door de roet in de schoorsteen.. Het zijn geen mensen met een donkere huidskleur...
-
06 December 2010 - 23:19
Lieke:
Dan komt het vast helemaal goed ;-) -
07 December 2010 - 12:23
Wouter:
Goed om weer een berichtje te lezen. Zo volgen we alles van je, niets is ons meer onbekend van de tijd in Berkeley dankzij deze wekelijkse verhaaltjes. Fijn om te lezen, elke week weer.
En de thermosokken, die liggen klaar hoor, bij de rest van je spulletjes :) Net als je chocoladeletter en pepernoten.
En tja, ik zeg soms dat jij blond bent, maar Italianen en Amerikanen snappen sinterklaas niet eens... Wat moet er van hun worden..
Geniet van de laatste 12 nachtjes, Liefs, mij -
07 December 2010 - 16:32
Jenny:
Haha zó herkenbaar die discussie over zwarte pieten! Ik heb precies dezelfde discussie gevoerd :) Succes met je tentamens! -
09 December 2010 - 16:48
Jiska:
Hola... ik zal het verhaal even iets nuanceren... eigenlijk won Maarten die thermosokken voor je... maar die zijn aan Wouter geschonken zodat jij ze weer van hem kunt krijgen ;-)
En oja... Lotte was zo aardig om de boxjes te ruilen! Dus... we leven ons uit op de terugweg. Lot zal er spijt van hebben die boxjes aan mij te hebben gegeven. Zij heeft nu dan wel een flexibele springvorm. Ze heeft wel een terugweg met kerstliedjes voor de boeg!
Ik kijk er al naar uit samen met jou te zingen! (overigens zal de rest van de trein daar niet naar uit kijken;-) )
Tot snel, houd je taai en succes nog effies!
Kus van je zus (wat een geweldige sint rijm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
