De Grande Finale!
Door: Tanja
Blijf op de hoogte en volg Tanja
11 December 2010 | Verenigde Staten, Berkeley
Comfortkleding: check!
Cafeïne: check!
Boeken: check!
Aantekeningen: check!
Laptop: check!
Gezond verstand: check!
Ik ben er helemaal klaar voor: de grande finale! 1 Final down, 2 to go. Wat dan wel een beetje jammer is, is dat net nu mijn gezondheid me enigszins in de steek laat. Maar aan de andere kant zorgt het er wel voor dat ik genoeg slaap, genoeg ontspan, en vooral: genoeg vitamientjes eet! Bovendien is het gewoon een kwestie van nog even doorbikkelen en dan kan ik eindelijk echt uitrusten.
Maar gelukkig ben ik nog niet zo gek als de Amerikaanse studenten. Zij nemen die comfortkleding wel heel letterlijk en de cafeïne ook. Bedrust daarentegen, negeren ze volkomen. Amerikaanse studenten hebben de gewoonte om tijdens de tentamenweken te leven op all-nighters. Dit gaat zo ver, dat er om 3.30am (dat is dus midden in de nacht) geen tafeltjes vrij zijn in het FSM café, alle zelfstudieplekken in bibliotheken bezet zijn en er, met andere woorden, leven is op de campus. Daarbij dragen deze op hol geslagen studiebollen het iefs Eigenlijk is het één groot pyjamafeestje! Hoe ik dit weet? De Italianen hebben het voor me gecheckt. Waar ik braaf mijn bedje opzocht hebben zij afgelopen vrijdag een echte Amerikaanse studienacht gehouden. Voor mij is slaap echter het belangrijkste element voor een succesvolle tentamenweek, dus ook door gekke Amerikanen laat ik mij niet van slag brengen.
Dan de afgelopen week. Zoals voorspeld: studeren, soggen, studeren, soggen en nog eens studeren. Met uitzondering van zaterdag. Zaterdag ben ik afscheid gaan nemen van San Francisco. Ook een grande Finale dus! Wat is het toch een geweldige stad. Nu, met overal kerstbomen. Het winkelpersoneel is nog vriendelijker (en meer overdreven) dan normaal en iedereen eindigt het gesprek met: Happy Holidays. Nou, voor mij moet dat nog even een weekje wachten hoor. Maargoed, wel ontzettend goed geslaagd; alles gekocht wat ik wilde kopen (zoals een portemonnee waar ik al in augustus verliefd op was geworden) en nog meer.. Jaja, ik heb me weer niet kunnen bedwingen, maar 2 vesten die normaal samen $100 zouden kosten en nu voor samen $30 in het rek hingen, dat kan toch zelfs de meest winkelhatende Nederlander niet weerstaan? Was het niet om het feit dat het gewoon mooie vesten zijn, dan wel om het feit dat wij Nederlanders heerlijk gierig zijn! Had ik trouwens al vermeld dat $30 maar 23.23 is?
Vervolgens heb ik mijn productieve ochtend afgesloten in “mijn Starbucks” en dat vergt wat uitleg. Ik ben totaal gek en verkikkerd op Peets. Maar in SF is één Starbucks die toch mijn hart heeft kunnen veroveren. Heerlijke banken en fauteuils staan op je te wachten en het leven van SF trekt er aan je voorbij. Bovendien is de koffie, weliswaar met een extra shot espresso, heel prima binnen te houden. Daar dus nog één keer genoten van “mijn plekkie” onder het genot van een Cinnamonrole.
De cinnamonrole; ook daar moet ik toch minimaal één keer over uitwijden in een reisverslag. Amerikanen staan bekend om muffins, donuts en scones (Die overigens allemaal verrukkelijk zijn), maar de cinnamonrole, die heeft mijn leven hier een stuk zonniger gemaakt. Ik leerde hem kennen in de hotels tijdens de rondreis met pap en mam, maar leerde heb pas echt waarderen hier in Berkeley bij de Peets. De afgelopen maanden zijn er dan ook aardig wat cinnamonroles naar binnen gewerkt: bij Peets, bij FSM, bij het kleine bakkertje, bij de Starbucks.. en nu ik bijna aan het einde van mijn reis ben durf ik het oordeel met zekerheid te vellen:
De cinnamonrole van Peets is veruit het beste, zacht, sappig, goed “kanelig” en met heerlijk glazuur erover. Papa zou zeggen: alsof er een engeltje over je tong piest!
Een goede tweede plaats is voor het kleine bakkertje op Telegraph, die heerlijke pastries heeft. De cinnamonrole daar is zacht, heel vers, sappig maar, hij had toch “kaneliger” gekund.
Op de derde plaats komt het FSM café, maar het is geen goede derde plaats, er is een duidelijk onderscheid tussen nummer 2 en 3. Deze role is wat mij betreft vooral te droog en niet “kanelig” genoeg.
Maar die bij FSM is toch nog beter dan die van Starbucks, die erg droog en niet vers is en bovendien geen glazuur heeft. Daarmee sluit Starbucks de ranglijst af.
Conclusie: mocht één van mijn lezers ooit in de Bay Area komen, Peets heeft én de beste koffie, én de meest hemelse cinnamonrole. Een absoluut hoogtepunt dat men niet mag missen gedurende een bezoek aan SF!
Maar de grande finale slaat niet alleen op finals en San Francisco. De afgelopen week had ik mijn allerlaatste hoorcollege hier, mijn laatste gesprekje met een GSI, deed ik voor het laatst boodschappen bij de o zo beminde Berkeley Bowl en zo zal het de komende week ook doorgaan. Want naast studeren en soggen moet er natuurlijk ook goed afscheid genomen worden en niet minder belangrijk, er moet een laatste reisverslag geschreven worden. JA, ik hoor jullie al opgelucht ademhalen; nog één keer mogen jullie genieten van mijn wilde avonturen hier in Berkeley. Volgende week zaterdag stap ik op het vliegtuig en ik probeer ofwel op Philadelphia Airport ofwel in Nederland, een laatste evaluatie te plaatsen van mijn tijd hier in het knettergekke Amerika.
Dus nog één keer… Tot ziens!
Cafeïne: check!
Boeken: check!
Aantekeningen: check!
Laptop: check!
Gezond verstand: check!
Ik ben er helemaal klaar voor: de grande finale! 1 Final down, 2 to go. Wat dan wel een beetje jammer is, is dat net nu mijn gezondheid me enigszins in de steek laat. Maar aan de andere kant zorgt het er wel voor dat ik genoeg slaap, genoeg ontspan, en vooral: genoeg vitamientjes eet! Bovendien is het gewoon een kwestie van nog even doorbikkelen en dan kan ik eindelijk echt uitrusten.
Maar gelukkig ben ik nog niet zo gek als de Amerikaanse studenten. Zij nemen die comfortkleding wel heel letterlijk en de cafeïne ook. Bedrust daarentegen, negeren ze volkomen. Amerikaanse studenten hebben de gewoonte om tijdens de tentamenweken te leven op all-nighters. Dit gaat zo ver, dat er om 3.30am (dat is dus midden in de nacht) geen tafeltjes vrij zijn in het FSM café, alle zelfstudieplekken in bibliotheken bezet zijn en er, met andere woorden, leven is op de campus. Daarbij dragen deze op hol geslagen studiebollen het iefs Eigenlijk is het één groot pyjamafeestje! Hoe ik dit weet? De Italianen hebben het voor me gecheckt. Waar ik braaf mijn bedje opzocht hebben zij afgelopen vrijdag een echte Amerikaanse studienacht gehouden. Voor mij is slaap echter het belangrijkste element voor een succesvolle tentamenweek, dus ook door gekke Amerikanen laat ik mij niet van slag brengen.
Dan de afgelopen week. Zoals voorspeld: studeren, soggen, studeren, soggen en nog eens studeren. Met uitzondering van zaterdag. Zaterdag ben ik afscheid gaan nemen van San Francisco. Ook een grande Finale dus! Wat is het toch een geweldige stad. Nu, met overal kerstbomen. Het winkelpersoneel is nog vriendelijker (en meer overdreven) dan normaal en iedereen eindigt het gesprek met: Happy Holidays. Nou, voor mij moet dat nog even een weekje wachten hoor. Maargoed, wel ontzettend goed geslaagd; alles gekocht wat ik wilde kopen (zoals een portemonnee waar ik al in augustus verliefd op was geworden) en nog meer.. Jaja, ik heb me weer niet kunnen bedwingen, maar 2 vesten die normaal samen $100 zouden kosten en nu voor samen $30 in het rek hingen, dat kan toch zelfs de meest winkelhatende Nederlander niet weerstaan? Was het niet om het feit dat het gewoon mooie vesten zijn, dan wel om het feit dat wij Nederlanders heerlijk gierig zijn! Had ik trouwens al vermeld dat $30 maar 23.23 is?
Vervolgens heb ik mijn productieve ochtend afgesloten in “mijn Starbucks” en dat vergt wat uitleg. Ik ben totaal gek en verkikkerd op Peets. Maar in SF is één Starbucks die toch mijn hart heeft kunnen veroveren. Heerlijke banken en fauteuils staan op je te wachten en het leven van SF trekt er aan je voorbij. Bovendien is de koffie, weliswaar met een extra shot espresso, heel prima binnen te houden. Daar dus nog één keer genoten van “mijn plekkie” onder het genot van een Cinnamonrole.
De cinnamonrole; ook daar moet ik toch minimaal één keer over uitwijden in een reisverslag. Amerikanen staan bekend om muffins, donuts en scones (Die overigens allemaal verrukkelijk zijn), maar de cinnamonrole, die heeft mijn leven hier een stuk zonniger gemaakt. Ik leerde hem kennen in de hotels tijdens de rondreis met pap en mam, maar leerde heb pas echt waarderen hier in Berkeley bij de Peets. De afgelopen maanden zijn er dan ook aardig wat cinnamonroles naar binnen gewerkt: bij Peets, bij FSM, bij het kleine bakkertje, bij de Starbucks.. en nu ik bijna aan het einde van mijn reis ben durf ik het oordeel met zekerheid te vellen:
De cinnamonrole van Peets is veruit het beste, zacht, sappig, goed “kanelig” en met heerlijk glazuur erover. Papa zou zeggen: alsof er een engeltje over je tong piest!
Een goede tweede plaats is voor het kleine bakkertje op Telegraph, die heerlijke pastries heeft. De cinnamonrole daar is zacht, heel vers, sappig maar, hij had toch “kaneliger” gekund.
Op de derde plaats komt het FSM café, maar het is geen goede derde plaats, er is een duidelijk onderscheid tussen nummer 2 en 3. Deze role is wat mij betreft vooral te droog en niet “kanelig” genoeg.
Maar die bij FSM is toch nog beter dan die van Starbucks, die erg droog en niet vers is en bovendien geen glazuur heeft. Daarmee sluit Starbucks de ranglijst af.
Conclusie: mocht één van mijn lezers ooit in de Bay Area komen, Peets heeft én de beste koffie, én de meest hemelse cinnamonrole. Een absoluut hoogtepunt dat men niet mag missen gedurende een bezoek aan SF!
Maar de grande finale slaat niet alleen op finals en San Francisco. De afgelopen week had ik mijn allerlaatste hoorcollege hier, mijn laatste gesprekje met een GSI, deed ik voor het laatst boodschappen bij de o zo beminde Berkeley Bowl en zo zal het de komende week ook doorgaan. Want naast studeren en soggen moet er natuurlijk ook goed afscheid genomen worden en niet minder belangrijk, er moet een laatste reisverslag geschreven worden. JA, ik hoor jullie al opgelucht ademhalen; nog één keer mogen jullie genieten van mijn wilde avonturen hier in Berkeley. Volgende week zaterdag stap ik op het vliegtuig en ik probeer ofwel op Philadelphia Airport ofwel in Nederland, een laatste evaluatie te plaatsen van mijn tijd hier in het knettergekke Amerika.
Dus nog één keer… Tot ziens!
-
12 December 2010 - 07:47
Lars:
Hey Tanja,
Jij ook heel veel succes met je tentamens en veel beterschap! We moeten zeker een keer iets afspreken als we weer terug in het (vertrouwde) Nederland zijn! Ik heb de hele week januari, als het goed is, vrij... hoewel dat misschien een beetje vroeg is om al een uitgebreide evaluatie los te laten op onze belevenissen hier in het geweldige Berkeley. -
12 December 2010 - 07:48
Lars:
Zo te zien, heb ook ik last van late tijdstippen en naderende tentamens... nooit geweten dat januari een week was haha! -
12 December 2010 - 08:20
J 'Opa En Leni:
Lieve Tanja,
De laatste lootjes wegen het zwaarst!
Wat heb jij het druk zeg. Maar je rooit het wel, denk vooral aan je gezondheid maar ook heel erg belangrijk is, je tentamens.
Nog 5 daagjes......Doe je best en oh ja, bedankt voor de kaart die je ons gestuurd hebt, helemaal geweldig!!!!
Zet 'm op hé! Liefs en een dikke kus van J"Opa en Leni -
12 December 2010 - 08:42
Ed:
Veel succes de komende week! -
12 December 2010 - 11:43
Tara:
Heel veel succes met je tentamens, probeer ook nog een beetje te genieten van je laatste week voor zover je daar tussendoor nog tijd voor hebt en sterkte met het afscheid nemen. Alvast heeeel veel plezier voor de week erna als je lekker met je familie en Wouter (die nu vast ook al wel onderdeel is van de familie ;) ) op wintersport gaat. En daarna is het voor ons tijd om een leuk uitstapje te bedenken en te boeken! ;)
Heel veel liefs,
Tara -
13 December 2010 - 08:17
Jenny:
Ik moet toch echt zeggen dat de cinnamonrole in de Starbucks in Maleisië overheerlijk was, mét glazuur! Haha. Heel veel succes met je tentamens, beterschap en alvast heel veel plezier op de wintersport! -
13 December 2010 - 10:07
Marloes:
Tanja,
In mijn mailtje was ik vergeten je succes te wensen met je laatste tentamens. Dus bij deze heel veel succes, maar jouw kennende gaat dat helemaal goed komen !
Natuurlijk ook veel succes met afscheid nemen daar. Geniet er nog lekker van. -
14 December 2010 - 07:09
Marlijn:
Oeeh heel veel succes met de laatste tentamens!!!
Haha en misschien studeren sommige mensen alleen 's nachts (eerlijk gezegd lukt mij mij sommige dagen pas na 9uur 's avonds om te studeren, dus het IS mogelijk;)?)!
Hahah jaaaa en alles dat Gratis of Goedkoop kan is Extra Leuk/Goed/Geweldig, vooral als je op reis bent;)! Dus heel begrijpelijk dat je dan nog snel vesten inslaat (die overigens ook een leuke herinnering zullen zijn EN je goed kan gebruiken terug in NL!).
En ik ben wel een beetje jaloers op de cinnamonrole, nog nooit gehad.
Nou zet 'm op he!!! xx -
14 December 2010 - 08:15
J'Opa En Leni:
Lieve Tan, ik zou de letters wel heel erg groot willen maken, maar dat lukt niet. Maar wij wensen van alle kanten een WELKOM THUIS toe. en natuurlijk een GOEDE REIS en tussendoor SUCCES met je tentamens.
En....VEEL SKIPLEZIER!
Liefs J'opa en Leni xxxx -
14 December 2010 - 18:24
Jiska:
Zittend op de bank, Maarten in de keuken die het eten maakt, bedenkt ik dat ik het zo slecht nog niet heb. Maar dan... lees ik verhalen over de heerlijkste cinnamonrole en dat deze te halen is aan de andere kant van de wereld!?! Wat moet ik met deze informatie... hihi.
Toch zal ik straks moeten afkicken. Heb je verhalen met veel plezier en bewondering gelezen. Maar als ik dat afweeg tegen het feit dat ik mijn zusje weer real live zal zien, dan kies ik toch voor dat laatste!
Ik kijk uit naar maandag, zal je bedje warm houden ;-)
Liefs van je zus -
14 December 2010 - 20:49
Ina Slagboom:
Ik heb genoten van al je reis en studieverhalen. Ik wens je veel succes met de laatste tentamens en sterkte met het afscheid van al je vrienden in Amerika. goeie reis toegewenst naar Nederland en later naar Oostenrijk.
Ik hoop je daar te treffen, zodat je me weer wat skiles kunt geven.
groeten en tot zondag -
18 December 2010 - 17:55
Wouter:
Bedankt voor al je verhalen! En betreft Amerika, daar kom je vast en zeker nog wel een keertje terug en kan je dan even herinneringen ophalen onder het genot van een cinnamon roll en een kop overheerlijke cappuccino van de Peets.
En tot snel!
P.S. Je koffer staat klaar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
