De "Touch Table"
Door: Tanja
Blijf op de hoogte en volg Tanja
09 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Grand Canyon
Wij Europeanen proberen onze monumenten te beschermen. Dat is natuurlijk ons goed recht en waarschijnlijk ook heel belangrijk, maar de methoden zijn wellicht wat overdreven. Je zou het panisch kunnen noemen. Kom je in Nederland in een museum 1 centimeter voorbij de rode lijn dan staat er een conservator die vraagt of je toch weer achter de lijn plaats kunt nemen. In parken zijn overal hekjes of prikkeldraad waar je niet verder mag, en overal hangen bordjes dat je vooral nergens aan mag komen. Hier in Amerika zijn ze ook trots op hun monumenten, ze proberen het ook zo goed mogelijk te bewaren, maar ze pakken het hier anders aan. In elk visitor centre vind je wel een Touch Table. Een tafel, eigenlijk voor kinderen gemaakt (maar veelal gebruikt door volwassenen) waarop stukken rots uit het gebied, plantjes, bloemetjes, en zelfs dierenskeletten liggen met maar één reden: zodat mensen het kunnen voelen… met natuurlijk het idee dat mensen dan in het park vanzelf overal vanaf blijven.
Dat vooraf. Woensdag 4 augustus reden wij over de Scenic Byway 12 van Bryce naar Moab. Een prachtige weg (Zoals de naam al doet vermoeden), die ons langs goede cappucino in een klein plaatjes leidde waar mij toch vooral op het hart gedrukt werd selectief te zijn in het overnemen van Amerikaanse gewoonten; nou vooruit dan maar! Vervolgens door Capitol Reef National Park verder gereden, maar niet uitgestapt want het weer was weer niet best. Ook in Moab was er zwaar onweer op komst. Wij aten heerlijk in een restaurant, dat hoger gelegen was en dat een prachtig uitzicht moet geven over de zonsondergang, maar nu enkel mooi uitzicht gaf op grijze luchten en bliksemflitsen.
Donderdag gingen we dan ook niet al te vroeg op pad, want het was nog steeds bewolkt. Op naar Arches National Park. Om 9 uur liepen we het park in en gingen we op weg naar de eerste boog, vanaf waar we een wandeling langs andere bogen zouden maken. Helaas durfde mama de wandeling niet echt aan en zijn papa en ik samen verder gegaan. Het was een pittige (zie foto’s) maar hele leuke wandeling en tijdens het wandelen klaarde het zowaar op. Zo erg dat we allebei erg verbrand zijn zonder het door te hebben. ’s Avonds aten we bij de Mac Donalds. Ja! Het is echt waar en ook pap moest toegeven dat het lekker eten was. Sterker nog, het was niet mijn voorstel om naar de Mac te gaan!
De volgende ochtend lekker rustig aan gedaan om vervolgens naar Canyonlands te rijden. National park nummer 5! Helaas moet ik toegeven dat ik een zonnesteekje of een virusje of iets anders had en ik heb weinig van het park meegekregen. Heb lekker gelezen in de schaduw op een picknickbank.
Gisteren voelde ik me zowaar nog beroerder, maar toch besloten we via Mesa Verde national park te gaan rijden, een omweg dat wel maar zo voorkwamen we dat we erg vroeg in het hotel aankwamen in een dorp waar waarschijnlijk weinig te beleven valt. Mesa Verde is een archeologische plek waar resten van dorpen in de cliffen gevonden zijn. Het is redelijk goed bewaard gebleven en het vertelt veel over de leefstijl van het indiaanse volk dat daar leefde. Wij werden rondgeleid door een Apache! En moesten over stijle ladders (+/- 4 meter hoog) en door nauwe tunnels (+/- 50 cm bij 70 cm, 4 meter lang) om zo bij Balcony House te komen. Was wel heel leuk om te zien en ook de verhalen van de ranger waren heel interessant. Om een uur of 4 reden we het park uit op weg naar het plaatsje Mexican Hat waar een mooie kamer in de Hat Rock Inn op ons wachtte.
Vanochtend eerst nog even een uurtje geskyped met Nederland en ontbeten voor de deur van de kamer in het zonnetje. Vervolgens om 8 uur Monument Valley ingereden. Dat is geen nationaal park maar wordt geheel gerund door Indiaanse bevolking van de valei. Off-road kon je 27 km door het park rijden en daar had onze 4 wheel drive natuurlijk geen enkel probleem mee, hij is alleen wat minder wit dan vanmorgen! Het park was echt heel mooi, alleen het was vrij heiig waardoor de foto’s niet optimaal zijn. Als afsluiter van dit park hebben we geluncht in het View Hotel, waar we traditionele indiaanse gerechten aten onder het genot van een geweldig uitzicht! Om 13.00 uur reden we weg, passeerden we snel een tijdszone (- 1 uur) waardoor het tijdsverschil nu op -9 komt. En om 16.00 uur kwamen we aan bij ons hotel in de Grand Canyon.. en ja.. je kunt het al raden.. alweer omgeven door onweersbuien.
Morgen hopelijk geen onweer! Of in ieder geval niet ’s morgens want om 8.25 uur staat een helikoptervlucht op het programma.. Het zou toch zonde zijn als die in het water viel!
Om af te sluiten in het Indiaans:
Oyé Oyé
(Bedankt, en hopelijk tot ziens!)
Foto’s van de afgelopen dagen op:
http://picasaweb.google.nl/110093351162799291566/Amerika2010ScenicBywayArchesCanyonlandsMesaVerdeMonumentValley#
Dat vooraf. Woensdag 4 augustus reden wij over de Scenic Byway 12 van Bryce naar Moab. Een prachtige weg (Zoals de naam al doet vermoeden), die ons langs goede cappucino in een klein plaatjes leidde waar mij toch vooral op het hart gedrukt werd selectief te zijn in het overnemen van Amerikaanse gewoonten; nou vooruit dan maar! Vervolgens door Capitol Reef National Park verder gereden, maar niet uitgestapt want het weer was weer niet best. Ook in Moab was er zwaar onweer op komst. Wij aten heerlijk in een restaurant, dat hoger gelegen was en dat een prachtig uitzicht moet geven over de zonsondergang, maar nu enkel mooi uitzicht gaf op grijze luchten en bliksemflitsen.
Donderdag gingen we dan ook niet al te vroeg op pad, want het was nog steeds bewolkt. Op naar Arches National Park. Om 9 uur liepen we het park in en gingen we op weg naar de eerste boog, vanaf waar we een wandeling langs andere bogen zouden maken. Helaas durfde mama de wandeling niet echt aan en zijn papa en ik samen verder gegaan. Het was een pittige (zie foto’s) maar hele leuke wandeling en tijdens het wandelen klaarde het zowaar op. Zo erg dat we allebei erg verbrand zijn zonder het door te hebben. ’s Avonds aten we bij de Mac Donalds. Ja! Het is echt waar en ook pap moest toegeven dat het lekker eten was. Sterker nog, het was niet mijn voorstel om naar de Mac te gaan!
De volgende ochtend lekker rustig aan gedaan om vervolgens naar Canyonlands te rijden. National park nummer 5! Helaas moet ik toegeven dat ik een zonnesteekje of een virusje of iets anders had en ik heb weinig van het park meegekregen. Heb lekker gelezen in de schaduw op een picknickbank.
Gisteren voelde ik me zowaar nog beroerder, maar toch besloten we via Mesa Verde national park te gaan rijden, een omweg dat wel maar zo voorkwamen we dat we erg vroeg in het hotel aankwamen in een dorp waar waarschijnlijk weinig te beleven valt. Mesa Verde is een archeologische plek waar resten van dorpen in de cliffen gevonden zijn. Het is redelijk goed bewaard gebleven en het vertelt veel over de leefstijl van het indiaanse volk dat daar leefde. Wij werden rondgeleid door een Apache! En moesten over stijle ladders (+/- 4 meter hoog) en door nauwe tunnels (+/- 50 cm bij 70 cm, 4 meter lang) om zo bij Balcony House te komen. Was wel heel leuk om te zien en ook de verhalen van de ranger waren heel interessant. Om een uur of 4 reden we het park uit op weg naar het plaatsje Mexican Hat waar een mooie kamer in de Hat Rock Inn op ons wachtte.
Vanochtend eerst nog even een uurtje geskyped met Nederland en ontbeten voor de deur van de kamer in het zonnetje. Vervolgens om 8 uur Monument Valley ingereden. Dat is geen nationaal park maar wordt geheel gerund door Indiaanse bevolking van de valei. Off-road kon je 27 km door het park rijden en daar had onze 4 wheel drive natuurlijk geen enkel probleem mee, hij is alleen wat minder wit dan vanmorgen! Het park was echt heel mooi, alleen het was vrij heiig waardoor de foto’s niet optimaal zijn. Als afsluiter van dit park hebben we geluncht in het View Hotel, waar we traditionele indiaanse gerechten aten onder het genot van een geweldig uitzicht! Om 13.00 uur reden we weg, passeerden we snel een tijdszone (- 1 uur) waardoor het tijdsverschil nu op -9 komt. En om 16.00 uur kwamen we aan bij ons hotel in de Grand Canyon.. en ja.. je kunt het al raden.. alweer omgeven door onweersbuien.
Morgen hopelijk geen onweer! Of in ieder geval niet ’s morgens want om 8.25 uur staat een helikoptervlucht op het programma.. Het zou toch zonde zijn als die in het water viel!
Om af te sluiten in het Indiaans:
Oyé Oyé
(Bedankt, en hopelijk tot ziens!)
Foto’s van de afgelopen dagen op:
http://picasaweb.google.nl/110093351162799291566/Amerika2010ScenicBywayArchesCanyonlandsMesaVerdeMonumentValley#
-
09 Augustus 2010 - 06:05
Tara:
WAUW, de foto's zijn echt weer prachtig! Het ziet er inderdaad uit als een lastige wandeling, maar zo te zien is het het zeker waard geweest. Hopelijk ben je weer wat opgeknapt en komt er geen onweer zodat jullie helikoptervlucht gewoon door kan gaan. Geniet ervan!
xx -
09 Augustus 2010 - 07:12
Eva:
Supermooie foto's! -
09 Augustus 2010 - 08:21
Rinus En Els:
Tanja, wat leuk om je verslag te lezen en wat een supermooie foto's.
Zo kijken we over je schouder een beetje met je mee. Wat zou het jammer zijn als je morgen niet de lucht in kan gaan. Knap lekker op en geniet nog volop van het Amerika dat nog komen gaat.
Groetjes vanuit een bewolkt Maarssen.
-
10 Augustus 2010 - 10:32
Marlijn:
Wat een leuke profielfoto heb je:D!!
En ook weer prachtige natuurfoto's!
Zonde dat je even last hebt gehad van een zonnesteekje oid, maar dapper dat je gewoon bent doorgegaan;)!
Oeh volgens je huidige-lokatie-weerbericht heb je Prachtig weer! Hier regent het:(.. Hopelijk heb je geen onweer, ben benieuwd hoe het vliegen was!
xx
-
14 Augustus 2010 - 13:50
Jiska En Maarten:
Hi!!!
Wij zijn weer in het bere gezellige Nederland. Vandaag een mooi dagje. Gaan vanavond barbecueën, in Zeeland bij Marcel en Maaike.
Wij hebben een heerlijke, leuke en gevarieerde vakantie gehad, maar vast niet zo geweldig als die van jullie. De foto's en verhalen zijn al prachtig en leuk om te bekijken/lezen, laat staan als je het real live ziet...
Geniet ervan!!!
En oja... die bank met die beer zou best leuk in je nieuwe huisje staan! Misschien vast inschepen naar Nederland? ;-)
Kus aan pap en mam.
En een knuffel erbij voor jou!
Maarten en Jiska -
15 Augustus 2010 - 04:00
Jenny Veldman:
Wat een verhalen zeg! En zo te zien is het daar schitterend:) Aan je profielfoto te zien is de helikoptervlucht gelukt, hopelijk met een heldere lucht;) Hoelang blijven je ouders nog? Veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
