Satan's College

“Stop budget Cuts!”, “Fight Back!”, “Liar Liar” & “A better California is possible”: De afgelopen week hier in Berkeley stond in het teken van dat waar de campus ooit beroemd, of berucht, om werd. Donderdag werd er in grote getale geprotesteerd tegen de bezuinigingen op het hoger onderwijs. Door deze bezuinigingen rijzen de collegegelden de pan uit, zijn banen onzeker en worden pensioenen ‘gestolen’. Uiteindelijk werden er 13 mensen opgepakt door de UCPD – University of California Police Department. Ja geachte lezers van dit blog, ik bevind me hier op Satan’s College!

Maar afgelopen maandag, begon alles nog rustig. Dit keer besloot mijn GSI dat het wel de moeite waard was om op te dagen bij onze discussiegroep van 8 uur, om 12 uur had ik zoals gewoonlijk een discussiegroep voor mijn filosofiecursus en daarna ging ik lekker naar huis om even te skypen. ’s Middags echter, had ik een aardig shockerende ervaring. Elke Nederlander in het buitenland, tenminste dat vermoed ik, mist drop. Sommige mensen weten zich daar overheen te zetten, anderen vragen hun geliefde die hen op komt zoeken om alle gaten en kieren van zijn koffer vol te stoppen met deze verslaving. Ik behoor tot die laatste groep. Oké toegegeven, ze hebben hier wel drop, maar dat is niet ‘echte’ drop en lang niet zo bevredigend als Nederlandse.
Maargoed, dat terzijde. Loop ik maandagmiddag in de Berkeley Bowl en denk ik: ‘goh laat ik eens door het diepvriespad lopen’ (daar kom ik normaal nooit namelijk). Dus rustig loop ik verder, tot mijn oog, in de richting van de kassa, valt op een rek met zakjes. Rare plek voor zakjes in zo’n diepvriespad, dus toch maar even kijken. Ik kreeg zowat een hartverzakking: daar, in Berkeley, California, USA hingen zakjes VENCO drop. Ik heb echt wel 10 keer met mijn ogen geknipperd, me omgedraaid en weer terug gedraaid om het te controleren, maar het was echt zo. Na een deprivatie van toch ruim 2 maanden, begonnen mijn handen weer te trillen bij het aanzicht van dit lekkernij. Toen volgde helaas de volgende shock. Het waren van die kleine zakjes, zoals je die op het station voor €1,50 kunt kopen. Dat vinden wij allemaal duur omdat je in de supermarkt daarvoor gewoon een grote zak kunt kopen. Hier kostte zo’n klein miezerig zakje $3.39!! Oké: ik ben dus braaf doorgelopen en heb de verleiding weerstaan, nog 2 weekjes zonder drop kan ik ook wel aan dacht ik zo!

Maar waarvoor was ik eigenlijk in de Berkeley Bowl? Boodschappen (logisch) voor zomerstamppot, die ik dinsdag voor Benedetta heb gemaakt. Maar voordat het zover was, mijn enige lange dag deze week op de campus. ’s Morgens om 8 uur eerst braaf naar Pilatus, om vervolgens om 11 uur mijn eerste college van de dag te hebben: filosofie. Daarvoor had ik vorige week een paper ingeleverd, en de GSI was zo goed geweest om ze binnen een week allemaal nagekeken te hebben. Best spannend omdat het voor mij het eerste filosofische paper was dat ik op de Universiteit geschreven heb, dat bleek niet echt nodig want ik kreeg wederom een mooie A in mijn handen gedrukt, en daar was ik meer dan blij mee! Daarna zoals gewoonlijk Sociologie en Legal Studies, en van 4 tot 6 als afsluiter mijn DeCal. Daar hoorde ik dus voor het eerst dat Berkeley bekend staat als Satan’s College. Niet alleen vanwege alle protesten waar Berkeley beroemd om is, al hangt dat er wel mee samen, maar vooral omdat hier een hele grote groep Atheïsten rondloopt. Streng Christelijke mensen vinden het dan ook heel risicovol om juist hier te gaan studeren. Moest er een beetje om lachen, maar verklaart misschien wel waarom ik me hier zo thuis voel. De rest van de DeCal deden we woordspelletjes, en dat was eigenlijk best heel gezellig!

’s Avonds dan de zomerstammpot. Ik had een recept met boontjes, bosui, bacon en crèmfraishe erdoor, en was vooral heel benieuwd wat een echte Italiaanse (die toch beroemd zijn om hun fantastische keuken, van de Hollandse keuken zou vinden. Nou, ze vond het heerlijk kan ik je vertellen! Twee keer schepte ze haar bord vol en ik moet vaker stamppot maken. Leuker was nog wel dat ik ook verse appelmoes had gemaakt, die ze ook heerlijk vond. Ze vroeg zelfs na het eten of ik nog een portie kon maken voor de rest van de week. Natuurlijk! Dus ik nog een aardige hoeveelheid gemaakt, even mijn handen wassen in de badkamer, kom ik terug liggen er nog misschien 2 hapjes in de pan met en schuldig kijkende Benedetta ernaast: “Sorry, maar het is ook zo lekker”. Ik heb het maar opgevat als een compliment.

Woensdag begon ik voor het eerst iets te merken van de staking. Mijn discussiegroep was afgelast omdat de groep van donderdag ook geen bijeenkomst zou hebben. Prima! Een dagje vrij dus. Kan me niet eens echt herinneren wat ik dan gedaan heb woensdag, behalve een dramatische ervaring met steps in de sportschool, dus beschouw dat als een teken van een zeer relaxte dag.

Donderdag vielen ook 3 van mijn vier lessen uit. Heb lekker uitgeslapen waarna ik naar de campus ben gegaan om eerst in Doe library (de mooie leeszaal die eerder op mijn foto’s stonden) wat te studeren. Om 12.00 uur zouden de protesten beginnen en ben ik naar buiten gegaan, maar zag ik nog niets. Besloot om niet terug te gaan naar de leeszaal maar naar het FSM café voor een lekkere cappucino. Achteraf bezien goed omdat ’s middags de leeszaal ruim 3 uur bezet geweest is door demonstranten! Toen ik daar zat kwam ook de mars voorbij, echt groots was dat!! Wel iets van 1000 deelnemers, allemaal zingen en geluid maken. Helaas drukte ik iets te laat op het knopje filmen, waardoor ik alleen het laatste stukje op film heb, toen al het lawaai al een beetje over was. Maar geeft toch een impressie. Ik ben braaf blijven studeren, om vervolgens om 3 uur naar mijn enige college die dag te gaan: wat een chaos op de campus! Overal gingen brandalarmen af en stroomden hordes studenten de gebouwen uit (ook filmpje van)! Gelukkig was het bij mijn college rustig, voordeel is dat ik in een gebouw zit waarvan bijna geen enkele student weet dat er collegezalen zitten.

Na mijn college weer naar het FSM café waar ik mezelf niet alleen op cappucino trakteerde, maar ook op een heerlijk stukje cheesecake dat me aan lag te staren in de vitrine (eigenlijk vooral de aardbei die erop lag). ’s Avonds gegeten in het International House met Shinu en anderen, en daarna nog hints gespeeld! Was erg gezellig! Vrijdag en zaterdag heb ik vooral vooruit gewerkt zodat ik volgende week (nog maar 7 nachtjes!!) niets hoef te doen als Wouter hier is!

Vandaag staat verder in het teken van de drie S’en: schoonmaken, skypen en studeren…

tot Snel!

Foto’s bij dit verslag (en nog wat foto’s van Union square in SF): http://picasaweb.google.nl/110093351162799291566/27091010#